_____________________
° 12 oktober 1974
Ik zie beeldende kunst als muziek voor de ogen. Rustgevend of ritmisch, verrassend of verhalend, bevragend of bevestigend. Ook experimentele geluiden mogen uit het kleurenpalet weerklinken, klank om de kleur, kleur in harmonie. Om zoveel aspecten te bespelen werk ik graag figuratief, maar het figuratieve kan ook erg abstracte vormen aannemen, als de veruitwendiging van een inwendig gevoel, als het beeld dat verschijnt bij het horen van muziek, bij het vertoeven in een omgeving, bij het zien van een ruimte.
Dit laatstgenoemde aspect van ruimte kreeg een heel bijzondere betekenis toen ik plots het idee kreeg om mijn schilderactiviteiten te combineren met mijn andere favoriete bezigheid: speleologie. In 2007 bracht ik, met de hulp van mijn clubgenoten een eerste uniek speleo-kunstproject tot stand, dat deze twee domeinen verenigde. Explositie bracht de sportieve bezoeker via smalle gangen, touwen en klauterwerk naar schilderijen die de confrontatie aangingen met hun omgeving. Vanuit Explositie ontstond er een tweede grotproject: Art-Cavité en de interesse groeide...
Anja
